Van Blootsvoets naar Uniform

In een gezin van vier kinderen was zij het enige meisje, de jongste van het stel. Als een slimme leerling in haar vijfde jaar van de basisschool, verschilde haar realiteit vaak sterk van haar dromen. Ze had nooit de trots gekend van het dragen van een schooluniform, omdat het magere inkomen van haar ouders de schoenen, de tas en de benodigdheden niet toeliet. Elke dag liep ze blootsvoets naar school, een constante herinnering aan hun ontberingen.

Toen verwelkomde het dorp een nieuw project, een project dat onvoorwaardelijke geldoverdrachten beloofde. Ze hoorde de woorden die haar leven zouden veranderen: $10 voor elk kind, elke maand. Toen de overdrachten begonnen, hadden haar ouders eindelijk de middelen om schoenen, een tas en een fatsoenlijk uniform voor haar te kopen. Ze liep naar school met een hernieuwd gevoel van waardigheid, haar uiterlijk was veranderd, haar zelfvertrouwen steeg.

De impact ging verder dan kleding. Haar broers, die het al goed deden in het middelbaar onderwijs, bleven floreren. In de dagelijkse behoeften van het gezin werd voorzien, medische zorg was toegankelijk en hun dieet verbeterde.

En zij, het jonge meisje dat ooit blootsvoets liep, durfde nu groter te dromen. Ze ambieerde een baan als schoolinspecteur in een grote stad, om ervoor te zorgen dat elk kind, net als zij, de kans krijgt om te leren en te groeien.